گل آف > دسته گل رز عروس

عشق ما دهکده یی ست که هرگز به خواب نمی رود، نه به شبان و نه به روز، و جنبش و شور حیات، یک دم در آن فرو نمی نشیند. هنگام آن است که دندان های تو را در ب ...

« دوستت دارم » را من دلاویزترین شعر جهان یافته ام! این گل سرخ من است. دامنی پر کن از این گل که دهی هدیه به خلق که بری خانه دشمن، که فشانی بر دوست، راز ...

هوا هوای بهار است و باده باده ی ناب، به خنده خنده بنوشیم جرعه جرعه شراب. در این پیاله ندانم چه ریختی پیداست، که خوش به جان هم افتاده اند آتش و آب. فرش ...

ماه بالای سر آبادی است، اهل ابادی در خواب است. باغ همسایه چراغش روشن, من چراغم خاموش. یاد من باشد تنها هستم. ماه بالای سر تنهایی است. به باغ همسفران ص ...

قدم‌های من ناتوان در برف این دو و سه قدم، را باید بروم تا به تو برسم. خفته بودم که از کوچه صدایم کردی، مانده بودم در خانه بمانم یا به کوچه بیایم. نیست ...

قلب من و تو را پیوند جاودانه ی مهری ست در نهان، پیوند جاودانه ی ما ناگسسته باد، تا آخرین دم از نفس واپسین ما این عهد بسته باد. خدایا به هر آنکه دوست م ...

در این شبانگاهان یاس و ناامیدی به دنبال کورسوی زیبایی از روشنایی میگردم. روزی که معنای هر سخن دوست داشتن است ، تا تو به خاطر آخرین حرف دنبال سخن نگردی ...

دستَت را به من بده، دست‌هایِ تو با من آشناست، ای دیریافته با تو سخن می‌گویم، به سانِ ابر که با توفان، به سانِ علف که با صحرا، به سانِ باران که با دریا ...

لبانت به ظرافت شعر، شهوانی ترین بوسه ها را به شرمی چنان مبدل می کند که جاندار غار نشین از آن سود می جوید تا به صورت انسان درآید. و گونه هایت با دو شیا ...

عشق بلند بالای من، دستانت آشتی است و دوستانی که یاری می دهند تا دشمنی از یاد برده شود. پیشانی ات آیینه ای بلند است، تابناک و بلند، که خواهران هفتگانه ...

گر عشق، تنها اگر عشق، طعم خود را دوباره در من منتشر کند، بی بهاری که تو باشی حتی لحظه ای ادامه نخواهم داد، منی که تا دست هایم را به اندوه فروختم. ای ع ...