گل آف > مناسبت ها > گل خواستگاری

طوفان که فرو نشست، ابرهای پر غریو که پراکند و نخستین پرتو خورشید که باز تابید بر زمین که هنوز از باران خیس است، همه چیز بوی زندگی می‌گیرد. از پس آغازی ...

به بخت اگر باور داشته باشیم هم امروز یا هم امشب، آرامش فرا می‌رسد؛ تو را و مرا. از این دم اگر لذت بریم، زندگی‌مان در دست‌های ماست و ما تنها بار مسئولی ...

گاه آرزو می‌کنم: ای‌کاش برای تو پرتو آفتاب باشم، تا دست‌هایت را گرم کند؛ اشک‌هایت را بخشکاند؛ و خنده را به لبانت باز آرد. پرتو خورشیدی که اعماق تاریک ...

ابرهای خزانی، در ذهن و روح من! ابرهای خزانی سنگین و پر سایه! خاطر، در آرامش است. اندیشۀ آدمیان را باز نتوان خواند، و مقاصد آدمیان را به چشم نتوان دید. ...

پیش از آن‌که واپسین نفس را برآرم، پیش از آن‌که پرده فرو افتد، پیش از پژمردن آخرین گل، برآنم که زندگی کنم. برآنم که عشق بورزم. برآنم که، باشم. در این ج ...

از تنهایی مگریز، به تنهایی مگریز. گهگاه آن را بجوی و تحمل کن و به آرامش خاطر، مجالی ده! یکدیگر را می آزاریم بی آن که بخواهیم! شاید بهتر آن باشد که دست ...

بی اعتمادی، دری است. خودستائی و بیم، چفت و بست غرور است. و تهیدستی، دیوار است و لولاست. زندانی را که در آن محبوس رای خویش ایم . دلتنگی مان را برای آزا ...

در وجود هر کس رازی بزرگ نهان است. داستانی، راهی، بیراهه ئی. طرح افکندن این راز، راز من و راز تو، راز زندگی، پاداش بزرگ تلاشی پر حاصل است. بسیار وقت ها ...

می خواهم آب شوم در گستره افق! آنجا که دریا به آخر می رسد و آسمان آغاز می شود. می خواهم با هر آنچه مرا در بر گرفته، یکی شوم. حس می کنم و می دانم، دست م ...

برای تو و خویش چشمانی آرزو می کنم که چراغ ها و نشانه ها را در ظلمات مان ببیند. گوشی، که صداها و شناسه ها را در بیهوشی مان بشنود. برای تو و خویش، روحی، ...