گل آف > عروسی > همه گل های عروسی

عشق بلند بالای من، دستانت آشتی است و دوستانی که یاری می دهند تا دشمنی از یاد برده شود. پیشانی ات آیینه ای بلند است، تابناک و بلند، که خواهران هفتگانه ...

دستَت را به من بده، دست‌هایِ تو با من آشناست، ای دیریافته با تو سخن می‌گویم، به سانِ ابر که با توفان، به سانِ علف که با صحرا، به سانِ باران که با دریا ...

لبانت به ظرافت شعر، شهوانی ترین بوسه ها را به شرمی چنان مبدل می کند که جاندار غار نشین از آن سود می جوید تا به صورت انسان درآید. و گونه هایت با دو شیا ...

مهتاب برف زیبا و سفید را به آرامی نوازش میکند و شبی رویایی و افسونگر را نوید میدهد. در آن شب آرام و سفید، فقط عشق است که جریان دارد و لبهای عاشق و م ...

دستَت را به من بده، دست‌هایِ تو با من آشناست، ای دیریافته با تو سخن می‌گویم، به سانِ ابر که با توفان، به سانِ علف که با صحرا، به سانِ باران که با دریا ...

در پی نشانی از توام! نشانی ساده میان این رود مواج که هزاران زن، از آن درگذرند. نشانی از چشمانت آنگاه که خجالت می کشند، وقتی که نور را حتی از خود عبور ...

به یاد خواهی آورد روزی پرنده ای را خیس از عشق، یا رایحه ای شیرین را و بازی رودخانه ای که قطره قطره با دستان تو عشق بازی می کند. به یاد خواهی آورد دسته ...

وقتی تو می خوانی مرا، وقتی تو آوازم می کنی، صدایت لایه ای از دانه روز برمی دارد و پرندگان زمستانی هم آوای ت می شوند. گوش دریا، پر است از زنگ و زنجیر و ...

بعضی ها را هرچقدر هم که بخواهی تمام نمی شوند! دائم به آغوش شان بدهکار می مانی. حضور شان گرم است. سکوت شان خالی می کند دل آدم را. آرامش صدایشان را کم م ...

با تو که هستم مدام برق چشمانم را می پوشانم! سوال هایم از تو تمامی ندارد. با تو که هستم کودک می شوم. مدام چرا و چگونه می بافم و در انتظار حرکت لب های د ...

دوست می دارم آن وجب خاکی که تو هستی. من که در مراتع سبز ِ افلاک ستاره ای ندارم، این تکرار ِ توست. تو، تکثیر دنیای من. در چشمان ِ درشت ِ تو نوری است که ...

این را بدان که من دوستت دارم و دوستت ندارم! چرا که زندگانی را دو چهره است، کلام، بالی ست از سکوت، و آتش را نیمه ای ست از سرما. دوستت دارم برای آنکه دو ...