گل آف > گل > تاج گل

صبا را دیدم و گفتم صبا دستم به دامانت، بگو از من به دلدارم تو را من دوست میدارم. ولی افسوس و صد افسوس، ز ابر تیره برقی جست که قاصد را میان ره بسوزانید ...

تو کیستی، که من اینگونه بی تو بی تابم؟ شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم. تو چیستی، که من از موج هر تبسم تو، به سان قایق، سرگشته، روی گردابم! تو در کدام ...

تو را من زهر شیرین خوانم ای عشق، که نامی خوش‌تر از اینت ندانم. وگر – هر لحظه – رنگی تازه گیری، به غیر از زهر شیرینت نخوانم. تو زهری، زهر گرم سینه‌سوزی ...

بوی تن ات مرا برمی‌گرداند به دوران پیش از خودم، پیش از آن که باشم. مگر پیش از تو سیب هم وجود داشت؟ به انگشت هایت بگو لب های مرا ببوسند. به انگشت هایت ...

با همه ی بی سر و سامانی ام، باز به دنبال پریشانی ام. طاقت فرسودگی ام هیچ نیست، در پی ویران شدنی آنی ام. آمده ام بلکه نگاهم کنی، عاشق آن لحظه ی توفانی ...

با ساعت دلم، وقتِ دقیق آمدن توست! من ایستاده ام، مانند تک درخت سر کوچه با شاخه هایی از آغوش، با برگ هایی از بوسه، با ساعت غرورم _ اما _ من ایستاده ام ...

عشق، عشق می‌آفریند؛ عشق، زندگی می‌بخشد؛ زندگی، رنج به همراه دارد؛ رنج، دل‌شوره می‌آفریند؛ دل‌شوره، جرات می‌بخشد؛ جرات، اعتماد به همراه دارد؛ اعتماد، ا ...

اندیشه مکن که شانه‌هایت سنگین شوند. اندیشه مکن که از کشیدن بار دیگران ناتوانی. در شگفت می‌مانی از نیروی خویش؛ در شگفت می‌مانی که به‌رغم ضعف خویش، چه م ...

گرفتار، وحشت زده، مبهوت! از شعبدۀ زیستن، به چشم دیدن، به گوش شنیدن، به دست سودن، به بینی بوئیدن، به زبان چشیدن، به قصد دریافت آن که زندگی چیست؛ چه می‌ ...

در راه دیروز به فردا زیر درختی فرود می‌آیم؛ بر سایه‌اش برای لحظه‌ای کوتاه از زندگی‌ام؛ اندیشه‌کنان به راهِ خویش، اندیشه‌کنان به مقصدِ خویش، اندیشه‌کنا ...